operatie
Het doel om een praktisch onderzoek te bevorderen waar iedereen zelf ontdekt waar het naar toe moet gaan is denk ik bereikt. Dit wil niet zeggen dat ieder deelnemer zeker is van het werk, maar wel genoeg goesting en wilskracht heeft om verder te zoeken en te produceren... dat op zich is al een hele stap en essentieel in het proces. Zich los maken van vooroordelen en (dikwijls zelf opgeworpen) drempels om de creativiteit aan zich te laten spreken is al een lovenswaardige prestatie, - het maken van zoveel interessant werk is reden genoeg voor een overzicht te presenteren...
Intussen komen we al langzaam aan het midden van de tweede sessie... tijd voor een overzicht en wat planning... de grote werken vorderen alsof van zelf, de vraag hoe ze best te presenteren is iets wat ons kan bezig houden, - met de verschillende ideeën rond kaartjes of boekjes zijn er tal van opties dat er misschien een knoop of twee moeten doorgehakt worden om te beslissen met welk formule best verder gewerkt wordt. Er zijn verschillende reeksen of pistes die alsnog ‘onvoltooid’ zijn en wat aandacht nodig hebben. In feite zou het goed zijn als we de verschillende richtingen die het onderzoek heeft opengezet wat proberen te bundelen in grotere lijnen die de overzichtelijkheid bevorderen...
