Ja, na de wat onwennige koudstart wee in gang geschoten, met wat schokken...
even een update uit de notities...
Grenzen bereiken, erkennen, aftasten en overschrijden... afbakenen en verlichten, in de verf zetten, beveiligen en ondermijnen, doorbreken en optrekken, verzetten en consolideren, afbreken en herzien...
Het grensgebied, tussen een en een ander definitie, het begin en het einde van ofwel het ene of het andere – vormen, kleuren, objecten en achtergrond, ruimte licht en donker en zowat alles wat wij een naam kunnen geven... het half volle en het halfleeg glas, de invalshoek, perspectieven, beschouwingswijze, attitude, en noem maar op.
Grens als proces van overgang, eventjes in niemandsland – stempel uitreis/ vertrek en dan nog 50 meter of 10 000 km voor de stempel aankomst in het document wordt geplaatst – wat gebeurt er daartussen? Limbo, ongedefinieerde tijd/ruimte bestaan, of juist officieel niet – in transit in transitie – grensgeval.
Honderd jaar geleden werd de grens naar het puur abstracte overschreden... volgens de geschiedschrijving toch – wij denken aan Kandinsky en de Blaue Reiter voorbij- het geestige in de kunst (sic) – spirituele dan... de kerktoren van Murnau als laatst herkenbaar (rond 1910)...
